Στο Inspire me day calendar του site gynaikaeveryday.gr θα βρεις συνεντεύξεις από γυναίκες που εμπνέουν με τη δράση τους κάνοντας όμορφα και δημιουργικά πράγματα. Μεταξύ αυτών και η Σοφία Κύργιου, ιδιοκτήτρια της Τροφούπολης!
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη:
H συζήτηση με την Σοφία Κύργιου, ιδιοκτήτρια της “Τροφούπολης” ξεκίνησε κάπως έτσι:
“Αγαπώ τα παιδιά. Δεν έχω ακόμη δικά μου αλλά ονειρεύομαι τη στιγμή που θα κάνω. Ακολουθώ υγιεινό τρόπο ζωής από άποψη. Μου αρέσει πολύ η γυμναστική και τα περισσότερα αθλήματα και λατρεύω το χορό. Τρελαίνομαι επίσης για την ταχύτητα και την αδρεναλίνη. Μου αρέσει οτιδήποτε μηχανοκίνητο πηγαίνει γρήγορα. Είμαι δυναμική αλλά και πολύ ευαίσθητη. Γελάω πολύ και γενικά τα βλέπω όλα πρώτα απ’τη θετική τους πλευρά. Πρέπει να σκεφτώ αρκετά για να θυμηθώ κάποιον που μπορεί να αντιπαθώ. Συμπαθώ τους περισσότερους ανθρώπους αλλά παρολαυτά χρειάζομαι πολλές αποδείξεις για να τους εμπιστευτώ και να τους ανοιχτώ“.
Καταλάβαμε αμέσως πως με αυτή την Γυναίκα Everyday είχαμε πολλά να πούμε!
“Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω χορεύτρια!!! Λάτρευα το χορό, ήταν κάτι που μπορούσα να κάνω με τις ώρες χωρίς να διαμαρτυρηθώ λεπτό. Παρόλαυτα οι φιλοδοξίες μου στον επαγγελματικό τομέα ένιωθα να είναι ακόμα πιο πάνω απ’αυτή την αγάπη. Αποφάσισα να σπουδάσω Οργάνωση & Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τελείωσα 21 ετών μιας και κέρδιζα χρονιά και ξεκίνησα αμέσως να εργάζομαι σε εταιρεία καλλυντικών. Έμαθα να δουλεύω πολύ, να συνεργάζομαι, να ακούω, να προσπαθώ. Ταξίδεψα στο εξωτερικό, έκανα σεμινάρια, παρουσιάσεις. Κάθε χρόνο ένιωθα να εξελίσσομαι. Παράλληλα δε σταμάτησα λεπτό να ασχολούμαι με το χορό και τη γυμναστική που αγαπούσα πολύ. Χόρεψα και επαγγελματικά. Εδώ μου επιβεβαιώθηκε αυτό που πιστεύω..πως αν αγαπάς και θες κάτι πολύ σου έρχεται.
“Πώς ξεκίνησες με την Τροφούπολη; τη ρωτήσαμε και αισθανθήκαμε πως θα μιλούσαμε πλέον για ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
“Σαν λάτρης του υγιεινού τρόπου ζωής με εξίταρε το γεγονός ότι η δουλειά μου θα είχε στόχο να μυήσει σ’αυτόν (τον τρόπο) τους γονείς και τα παιδιά. Θα προσπαθούσα δηλαδή να βρω τρόπους να πείσω μικρούς και μεγάλους να τρώνε σωστά και να αθλούνται. Το τέλειο για μένα! Το βασικό ήταν ο τρόπος να είναι πρωτότυπος και ξεχωριστός ώστε να ξεφεύγει απ’τα συνηθισμένα αλλά και φυσικά να είναι πιο αποτελεσματικός από τα ήδη δοκιμασμένα. Κι εκεί έρχεται η υπέροχη ιδέα της μητέρας μου, η Τροφούπολη! Την ονειρευόταν χρόνια μέχρι που το 2012 η αδερφή μου κι εγώ αποφασίσαμε να της δώσουμε πνοή. 50 ήρωες κόμιξ, οι Διατροφούληδες και οι Τροφούληδες, ζουν στην Τροφούπολη και μέσα από τις ιστορίες τους και τα παιχνίδια τους μας περνούν μηνύματα σχετικά με τη διατροφή, την υγεία και την ψυχολογία. Και αναφέρω και την ψυχολογία γιατί ο στόχος της Τροφούπολης είναι διπλός κι έτσι γίνεται πολλαπλά σημαντικός. Εκτός απ’το κομμάτι του υγιεινού τρόπου ζωής έρχεται και το κομμάτι του κοινωνικού ρατσισμού απέναντι στα παιδιά που πάσχουν από διατροφικές ασθένειες όπως η παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης. Παράλληλος λοιπόν στόχος μας; No more bullying σε αυτά τα παιδιά!”
Η Σοφία δίνει τη ζωή της για τα παιδάκια και απολαμβάνει να βλέπει το έργο της να πιάνει τόπο:
“Σκέφτηκα ότι η αβεβαιότητα που σου προκαλεί κάτι καινούριο, που ξεκινάει απ’το μηδέν, μπορεί ταυτόχρονα να είναι και ευκαιρία. Έτσι το βλέπεις αν σκέφτεσαι θετικά! Όταν μάλιστα πιστεύεις πολύ σ’αυτό αλλά και στον εαυτό σου και ξέρεις ότι μπορείς να το αναδείξεις, δε σου μένει παρά να το δοκιμάσεις. Η ζωή κάποιες στιγμές θέλει ρίσκο. Στην περίπτωσή μου παράλληλα με αυτές τις σκέψεις ήρθε και η μεγάλη αγάπη μου για τα παιδιά αλλά και το αίσθημα ότι θα με γέμιζε τρομερά η δουλειά μου να έχει και κοινωνικό όφελος. Το πίστεψα πολύ και είπα θα το κάνω. Ξεκινήσαμε με την έκδοση του περιοδικού «Διατροφούληδες». Πρόκειται για το μοναδικό εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό περιοδικό για παιδιά με θέμα τη διατροφή όπου μέσα από πρωτότυπες ιστοριούλες κόμικ τους περνάμε διάφορα μηνύματα διατροφολογικής και ψυχολογικής φύσεως. Συνεχίσαμε με τη δημιουργία του Διατροφότοπου. Πρόκειται για τον μοναδικό εξειδικευμένο παιδότοπο με θέμα τη διατροφή, όπου τα παιδιά μέσα από πολύ πρωτότυπα βιωματικά παιχνίδια μαθαίνουν για την υγιεινή διατροφή. «Παίζω και μαθαίνω», η φιλοσοφία μας.”
Υπάρχουν δυσκολίες; τη ρωτήσαμε.
“Δυσκολίες δυστυχώς υπάρχουν πολλές με κύριες τις οικονομικές. Είναι κρίμα να υπάρχουν τόσο ωραίες και πρωτοποριακές ιδέες αλλά και άνθρωποι που ενδιαφέρονται να τις πραγματοποιήσουν και η έλλειψη πόρων να τις κρατάει πίσω. Η Ελλαδίτσα μας αν και πολύ αγαπημένη δυστυχώς σ’αυτό το κομμάτι είναι πολύ πίσω. Θα έπρεπε το ίδιο το κράτος μιας και δεν μπορεί να βοηθήσει οικονομικά τουλάχιστον να ακολουθούσε μια ευνοϊκή πολιτική φόρων, κάτι σαν περίοδο χάριτος, για τις νέες επιχειρήσεις. Να τους έδινε έτσι την ευκαιρία να ορθοποδήσουν πιο γρήγορα και να αναπτυχθούν. Εξάλλου όσο πιο γρήγορα έρθει αυτή η ανάπτυξη τόσο πιο γρήγορα θα ωφεληθούν όλοι“.
Γιατί μια γυναίκα να ακολουθήσει το όνειρό της; ήταν η επόμενη απορία μας προς ένα κορίτσι που το ακολούθησε και πέτυχε!
“Για να είναι όνειρο σημαίνει ότι το θέλει πολύ. Όταν θέλουμε κάτι πολύ πρέπει να το προσπαθούμε. Ακόμα κι αν δεν το καταφέρουμε, θα ξέρουμε ότι έχουμε προσπαθήσει και θα πρέπει να είμαστε χαρούμενοι έστω για τη διαδρομή. Η αποτυχία θεωρώ ότι σου προσφέρει γνώση ενώ η απραγία απολύτως τίποτα“.
Όταν ξυπνάς πλέον, τι ονειρεύεσαι; ρωτήσαμε ένα κορίτσι που ξέρει πως τα όνειρα υπάρχουν μόνο για να γίνονται πραγματικότητα.
“Απ’τη στιγμή που ξυπνάω και μέχρι να ξανακοιμηθώ ονειρεύομαι πολύ. Ονειρεύομαι όλα τα απλά πράγματα που θα ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια της μέρας μου. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα συναντήσω τα παιδάκια στην Τροφούπολη και θα δω τις χαρούμενες φατσούλες τους. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα έρθει η ώρα να φάω το μεσημεριανό μου, το φαγητό για μένα είναι απόλαυση. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα συνομιλήσω με αγαπημένα μου πρόσωπα ή που θα ακούσω κάτι χιουμοριστικό και θα σκάσω στα γέλια. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα γυρίσω κουρασμένη σπίτι και θα ξαπλώσω στον καναπέ ακούγοντας μουσικούλα. Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα έρθει η ώρα για τη γυμναστική μου. Γενικά, ονειρεύομαι πολύ και θεωρώ ότι τα περισσότερα όνειρα είναι χειροπιαστά και βρίσκονται μες στη ζωή μας!”
Ποιο τραγούδι/στίχος χαρακτηρίζει τη ζωή σου;
“Η ζωή μου είναι πολυδιάστατη και γι’αυτό θα χρειάζονταν πολλά τραγούδια για να τη χαρακτηρίσουν. Αν όμως πρέπει να διαλέξω μόνο ένα, θα επέλεγα το “Get up, stand up” του Bob Marley μιας και πρώτον: μου αρέσει πολύ η μουσική του και δεύτερον: θεωρώ ότι πρέπει να παλεύεις στη ζωή σου και όχι να κάθεσαι αδρανής απλά παρακολουθώντας την να περνάει και γκρινιάζοντας ότι είναι δύσκολη. Αν μάθεις να απολαμβάνεις το ταξίδι της ζωής, όποιο κι αν είναι αυτό, θα είσαι ευτυχισμένος. Άλλοι θα ταξιδέψουν μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου και άλλοι μέχρι τη διπλανή γειτονιά. Το ποιο ταξίδι απ’τα δύο θα είναι πιο συναρπαστικό το καθορίζουμε εμείς και οι άνθρωποι που επιλέγουμε να έχουμε γύρω μας“.
Και για το τέλος, θέλαμε να μάθουμε για το επόμενο όνειρό της.
“Καλύτερα να σας απαντήσω όχι για το επόμενο αλλά για το μεγαλύτερο όνειρό μου. Ονειρεύομαι τη στιγμή που το έργο της Τροφούπολης θα είναι τόσο μεγάλο που θα έχει αλλάξει πραγματικά τις συνήθειες και τη νοοτροπία των παιδιών. Και τη στιγμή που με τη σειρά τους τα παιδιά θα αρχίζουν να αλλάζουν τις συνήθειες των γονιών τους. Πιστεύω ότι η σειρά θα μπορούσε να πάει ακόμα και αντίστροφα. Μ’αρέσει να μην ακολουθώ τα κατεστημένα και το ίδιο κάνουν και τα όνειρά μου“.
Δείτε την αντίστοιχη δημοσίευση κάνοντας κλικ εδώ.
