Ο σακχαρώδης διαβήτης ουσιαστικά δεν είναι παρά η υπερβολική συγκέντρωση σακχάρου στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί το πάγκρεας δεν παράγει καθόλου ινσουλίνη είτε όταν παράγει ανεπαρκή ή αναποτελεσματική ποσότητα ινσουλίνης, της ορμόνης που κάνει τα κύτταρα να απορροφούν και να αποθηκεύουν τη γλυκόζη.
Εάν η ινσουλίνη δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τη γλυκόζη, τότε τα επίπεδα σακχάρου ανεβαίνουν αφύσικα, προκαλώντας μεγάλη αναστάτωση στον οργανισμό και συμπτώματα, όπως πολυουρία, πολυδιψία, ατονία, κόπωση, καρδιαγγειακές επιπλοκές και βλάβες στα νεφρά.
Ο σακχαρώδης διαβήτης διακρίνεται σε 2 είδη. Η πιο σοβαρή και σπανιότερη μορφή είναι ο διαβήτης Τύπου 1, ο οποίος πλήττει κυρίως παιδιά και άτομα νεαρής ηλικίας, συνήθως κάτω των 35 χρονών. Από τη στιγμή που τα κύτταρα στο πάγκρεας που εκκρίνουν την ινσουλίνη σταδιακά καταστρέφονται, πιθανόν από αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να λαμβάνουν ενέσεις ινσουλίνης, επειδή το πάγκρεάς τους ουσιαστικά δεν την παράγει. Η μορφή αυτή είναι γνωστή και ως ινσουλινο-εξαρτώμενος ή νεανικός διαβήτης.
Μια ακόμα μεγαλύτερη απειλή για πολλά εκατομύρια ανθρώπους αποτελεί ο διαβήτης Τύπου 2, ο οποίος με ελάχιστε εξαιρέσεις εκδηλώνεται μετά τα 40. Οι πάσχοντες από αυτή τη μορφή της νόσου διαθέτουν πολλή ινσουλίνη η οποία όμως δεν ασκεί το συνήθη ρόλο της, διότι τα κύτταρα “αντιστέκονται”. To συγκεκριμένο είδος, το οποίο ονομάζεται και μη ινσουλινο-εξαρτώμενος ή γεροντικός διαβήτης και αφορά στο 90% των περιπτώσεων, πλήττει πολλά εκατομύρια ανθρώπων, οι μισοί από τους οποίους πολύ πιθανό να μην το γνωρίζουν.
Με ποιους τρόπους επηρεάζει η διατροφή τη νόσο
• Η υπερβολική κατανάλωση ορισμένων τροφών που προκαλούν απότομες αυξήσεις του σακχάρου του αίματος επιβαρύνει την ινσουλίνη.
• Μερικές τροφές περιέχουν συστατικά που ευνοούν τη δραστηριότητα καθώς και την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης ή ρυθμίζουν απ’ευθείας το σάκχαρο.
• Οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχονται στις τροφές, όπως οι βιταμίνες C και Ε, εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες που προσβάλλουν τα β-κύτταρα του παγκρέατος, αποτρέποντας έτσι την επιδείνωση τυχόν φλεγμονής ή άλλης φθοράς.
• Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πιθανότητα, η έναρξη του διαβήτη Τύπου 1 να πυροδοτείται από μια εξαιρετικά πολύπλοκη καθυστερημένη “αλλεργική αντίδραση” σε συστατικά τροφών, όπως οι πρωτεΐνες του γάλακτος.
Τροφές που ενδέχεται να ωφελήσουν: κρεμμύδι, σκόρδο, κανέλα, φυτικές ίνες, φασόλια, φακές, μοσχοσίταρο, ψάρι, κριθάρι, τροφές πλούσιες σε χρώμιο (μπρόκολο)
Άρθρο της Μαρίας-Χριστίνας Αλεξοπούλου
Κλινική Διαιτολόγος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου – Master of Science University of Glasgow Εξειδίκευση στη διαχείριση προβλημάτων βάρους παιδιών/εφήβων.
