Τα παιδιά συχνά τρώνε φαγητό για να καλύψουν το συναισθηματικό κενό που νιώθουν μέσα τους, όπως και οι ενήλικες άλλωστε. Η πολυφαγία θεωρείται συχνά διατροφική ανωμαλία. Δεν είναι περίεργο που τα παιδιά το ρίχνουν στο φαγητό για να νιώσουν καλά.
Πολλές φορές οι γονείς, ασυνείδητα, ενθαρρύνουν τα παιδιά τους, όταν είναι μικρά: τους προσφέρουν ένα γλειφιτζούρι ή μια σοκολάτα όταν είναι στενοχωρημένα, πληγωμένα ή όταν είναι απλά κακόκεφα. Και τα παιδιά σχετίζουν την αίσθηση του να αισθάνονται καλά με το φαγητό. Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, αποκτούν ένα «φίλο», το φαγητό. Τα κάνει να νιώθουν χαρούμενα, τα γεμίζει και επίσης το φαγητό δεν έχει καμία απαίτηση από αυτά. Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονείς λοιπόν;
– Aν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας τρώει πάρα πολύ όταν επιστρέφει από το σχολείο και μετά πάει κατευθείαν στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή, ρωτήστε το πώς ήταν η μέρα του. Μην το αφήσετε να τρώει για να νιώσει καλύτερα, αλλά συζητήστε μαζί του και κάντε το να σας πει τα προβλήματά του.
– Μην αναφέρεστε συχνά στο βάρος του παιδιού σας. Όταν οι γονείς πιέζουν το παιδί τους να χάσει βάρος, αυτό νιώθει αποτυχημένο όταν δεν το καταφέρνει.
– Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν τους λόγους που τρώνε για να νιώσουν καλά και να μάθουν να κάνουν τους συσχετισμούς ανάμεσα στην αιτία και την πολυφαγία. Προτείνετε στο παιδί σας να κρατάει ένα καθημερινό διατροφολόγιο και ζητήστε του να καταγράφει πώς ακριβώς νιώθει όταν τρώει κάθε φορά. Παρακολουθήστε κι εσείς το ημερολόγιο και βοηθήστε το να καταλάβει ποιες ώρες είναι οι προβληματικές. Προτείνετέ του κάθε φορά που θα έχει την ανάγκη να φάει για να καλύψει κάποιο συναισθηματικό του κενό, να ασκηθεί ή να έρθει να σας μιλήσει ή να πάρει ένα φίλο του τηλέφωνο.
– Σταματήστε να χρησιμοποιείτε το φαγητό ως τονωτικό του παιδιού σας. Ένα καλό έργο στο σινεμά, μια βόλτα στη γειτονιά, λίγη μουσική, ένα βιβλίο είναι οι καλύτερες λιχουδιές για την αναζωογόνησή του.
– Δεν τρώνε όλα τα παιδιά για συναισθηματικούς λόγους. Πολλά παιδιά καταφεύγουν στο φαγητό από ανία. Σε αυτή την περίπτωση βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα του παιδιού σας δεν έχει κενά και ενθαρρύνετέ το να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα.
– Δείξτε κι εσείς ως γονιός κάποια αυτοσυγκράτηση. Αν καταφεύγετε στα γλυκά και τις σοκολάτες όταν είστε στενοχωρημένοι ή αγχωμένοι, τότε δίνετε το κακό παράδειγμα.
Άρθρο της Μαρίας-Χριστίνας Αλεξοπούλου
Κλινική Διαιτολόγος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου – Master of Science University of Glasgow
Εξειδίκευση στη διαχείριση προβλημάτων βάρους παιδιών/εφήβων.
