Σήμερα στο Διατροφότοπο μας επισκέφθηκαν 40 παιδάκια Β τάξης Δημοτικού.Ήταν μια συνηθισμένη ευχάριστη μέρα, με ζωηρά αλλά γλυκύτατα παιδάκια που έπαιζαν, γελούσαν και μάθαιναν πολλά πράγματα! Μέχρι που έφτασε η στιγμή για το μαγικό διαστημόπλοιο της Τροφούπολης…
Πετάξαμε στα παιδιά μαγικά αστέρια από το Διατροφο-διάστημα και τους είπαμε να πιάσουν από ένα! Στα ηχεία έπαιζε το Demi Lune από Rene Aubry…υπέροχη ατμόσφαιρα!
-“Παιδιά”, τους λέω στο μικρόφωνο ψιθυριστά…”Έχετε πιάσει στο χέρι σας ένα αστέρι;”
-“Ναι”, μου απαντούν κι εκείνα ψιθυριστά!
-“Τέλεια! Θέλω να φέρετε το αστεράκι κοντά στο στόμα…Μη το φάτε!” (γέλια) “Τώρα θέλω να κλείσετε τα μάτια και να ψιθυρίσετε στο αστεράκι σας μια ευχή! Ό,τι θέλετε, ό,τι σας αρέσει! Μια δική σας ευχή ψιθυριστά που θα την ξέρετε μόνο εκείνο κι εσείς…”
-“Κυρία, κυρία…να σας πω τι ευχή έκανα;;;;”, το κοριτσάκι επέμενε…Και δεν υπήρχε λόγος να την αφήσω παραπονεμένη!
-“Αν και την ευχή σας θέλω να την κρατήσετε μυστική, σκέφτομαι να κάνουμε μια μικρή εξαίρεση και ν’αφήσουμε τη φίλη μας να μας πει την ευχή της…τι λέτε παιδιά; Συμφωνείτε;”
-“Ναιιιιιιιιιιιι”, φωνάζουν όλα δυνατά!
Της δίνω το μικρόφωνο και περιμένω με μεγάλη περιέργεια να ακούσω…
…Η μικρή (7 ετών) κοιτάζει τους φίλους της στα μάτια και λέει: “Ευχήθηκα να είναι καλά όλα τα παιδάκια του κόσμου και να είμαστε όλοι στον κόσμο αγαπημένοι για να κάνουμε μια καινούρια αρχή…Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε καλά και αγαπημένοι…Κι εγώ είμαι πολύ ευτυχισμένη σήμερα που μπορώ και είμαι εδώ στην Τροφούπολη και παίζω με το Φατούλη και με όλους εσάς που σας αγαπώ πολύ!!!Ελπίζω να είστε πάντα καλά…Αυτό ευχήθηκα!”
…Όλα τα παιδάκια – ακόμα και τα πιο υπερκινητικά – έκαναν απόλυτη ησυχία, την άκουσαν και στο τέλος την χειροκρότησαν…παιδάκια 7 χρονών…Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμείς εδώ το πήραμε το μάθημά μας σήμερα από αυτή τη μικρή κυρία…Που απ’ ότι φαίνεται ξέρει καλύτερα τη ζωή…
Τα λόγια αυτού του κοριτσιού ήταν αρκετά για να μας κάνουν να θυμηθούμε και να ξανασκεφτούμε γιατί ζούμε, γιατί δουλεύουμε, γιατί υπάρχουμε…
Και αφού κάτσαμε και το σκεφτήκαμε, συγκινημένοι από τα λόγια της, καταλήξαμε κι εμείς στα ίδια…
Η ζωή είναι στιγμές με ανθρώπους που αγαπάμε…
Είναι γέλια, αγκαλιές και φιλιά…
Είναι λόγια γλυκά…
Αυτό θυμηθείτε και ζήστε…
Κι αν πιάσετε τον εαυτό σας να το έχει ξεχάσει…Δε χάθηκε ο κόσμος!
Κάθε μέρα και μια καινούρια αρχή για ζωή!
Με αγάπη,
~ Σοφία ~
