Δεν είμαι δημοσιογράφος, δεν είμαι διαιτολόγος, δεν είμαι παιδαγωγός, δεν είμαι ψυχολόγος, δεν είμαι ούτε καν μαμά (τουλάχιστον όχι ακόμα…). Τότε πώς γίνεται να γράφω εγώ σ’αυτό το blog;
Είμαι σίγουρη θα το έχετε σκεφτεί πολλοί από εσάς.
Τα πράγματα όμως είναι απλά.
Είμαι 27 χρονών, απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών – κοινώς Οικονομολόγος. Είμαι πολύ φιλόδοξη – σχεδόν ονειροπόλα – μελετηρή αλλά το σημαντικότερο: έχω μια υπέροχη ομάδα επιστημόνων συνεργατών και μια ακόμα πιο υπέροχη μαμά…! Και φαντάζομαι καταλαβαίνετε τη σπουδαιότητα του να έχω την έγκριση σε όσα γράφω της ομάδας μου (διαιτολόγοι, ψυχολόγοι, παιδαγωγοί) αλλά ίσως να μην καταλαβαίνετε γιατί αναφέρω τη μαμά μου! Ε λοιπόν να σας εξηγήσω…
Όχι δεν είμαι μαμόθρεφτο (καλά δεν το ορκίζομαι κιόλας…!) αλλά είμαι τόσο περήφανη για τη μαμά μου που το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να την ευχαριστώ δημόσια μέσα από αυτό το άρθρο. Τη γυναίκα που προσπάθησε από μωρά (εμένα και την αδερφή μου) να μας μυήσει στη σωστή διατροφή, την άσκηση (καλά εδώ η άλλη της η κόρη, η μεγάλη, σαν να της ξέφυγε λίγο…!) και τον υγιεινό τρόπο ζωής. Τη γυναίκα που ό,τι κι αν έχει περάσει στη ζωή της δεν έχει σταματήσει λεπτό να χαμογελάει και να σκορπίζει τη θετική της ενέργεια απλόχερα. Τη γυναίκα που με έμαθε να αγαπάω τους ανθρώπους και τη ζωή και να ζω την κάθε στιγμή, που με ανέβαζε όποτε έπεφτα και έβρισκε πάντα ένα λόγο για να με κάνει να σκέφτομαι θετικά. Τη γυναίκα που δε σταματάει λεπτό να ονειρεύεται, να θέτει καινούριους στόχους και να παλεύει να τους πετύχει.
Αυτή είναι και η γυναίκα που ονειρεύτηκε την Τροφούπολη πολλά χρόνια πριν… που ήθελε πάντα να κάνει κάτι για τη διατροφή και την υγεία των παιδιών, που ήθελε να εξαλειφθεί αυτός ο κοινωνικός ρατσισμός που υπάρχει για τα παιδιά που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, νευρική ανορεξία, παχυσαρκία.
Αυτή τη γυναίκα γίνεται αλήθεια να μην την θαυμάζεις;!
Και επειδή ξέρω ότι σιχαίνεται τις δημοσιότητες και τους διθυραμβικούς λόγους γι’αυτό και θα σταματήσω εδώ και δεν θα πω άλλα (κι όμως θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα!). Θα κλείσω μόνο λέγοντας ότι θα κάνω τα πάντα για να κάνω το έργο της Τροφούπολης μεγάλο κυρίως για να κάνω το όνειρο της μανούλας μου πραγματικότητα! Εξάλλου λατρεύω τα παιδιά και θα είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστο όλο αυτό το ταξίδι, που εύχομαι να μην έχει τελειωμό…
Είμαι εδώ λοιπόν και γράφω για εσάς! Ψάχνω και διαβάζω ατελείωτες ώρες στο internet, συμβουλεύομαι τους αξιόλογους συνεργάτες μου και έρχομαι με φρέσκιες και διασκεδαστικές ιδέες, συμβουλές αλλά και ό,τι μπορεί να μας φτιάξει τη διάθεση!! Η ζωή είναι μία, είναι υπέροχη κι εμείς δεν έχουμε παρά να τη χαρούμε!
Υ.Γ.: Αυτό το άρθρο το αφιερώνω σε όλες τις μαμάδες του κόσμου που είναι όλες τους ξεχωριστές και όμως τόσο σημαντικές!
(Να μαστε λοιπόν! Εγώ με τη σωσία μου…!)
Σοφία Κύργιου
skyrgiou@gmail.com
